لاستیک‌های مهندسی در تولید محصولات ماسک

در تحقیق حاضر و با توجه به اثرات معنادار نوع لاستیک مورد استفاده بر ویژگی‌های کیفی و عملکردی محصولات ماسک محافظ، به‌ویژه طول‌عمر انبارداری محصول، به ارزیابی مقایسه‌ای لاستیک‌های مهندسی به عنوان مهمترین متغیر‌های طراحی در فرمول‌بندی آمیزه‌های لاستیکی مورد نیاز پرداخته شده است. برای این منظور، با استخراج 13 معیار ارزیابی (شامل هشت معیار فنی، دو معیار اقتصادی و سه معیار مشعوف‌ساز)، ماتریس ارزیابی و نمودار رادار متغیر‌ها، تشکیل و با تعیین شاخص جذابیت هر گروه از این معیارها، به غربال لاستیک‌های مورد استفاده در محصولات ماسک دنیا پرداخته شده است. بر پایه دانش و تجربیات تولیدکننده محصولات ماسک، شاخص جذابیت معیارهای فنی، اقتصادی و مشعوف‌ساز به‌ترتیب برابر با 60%، 30% و 10% تعیین گردید. ارزیابی فنی لاستیک‌های موجود، بیانگر پتانسیل یکسان کاربرد کلیه لاستیک‌های مورد بررسی می‌باشد. اگرچه، توجه هم‌زمان به ملاحظات فنی و اقتصادی تولید ماسک در داخل کشور، بیانگر آن است که جذابیت کاربرد لاستیک‌های مورد بررسی، از ترتیب پلی‌ایزوپرن (کائوچویی طبیعی)، کلروپرن، اتیلن‌پروپیلن‌دی‌ان، پلی‌ایزوبوتیلن، پلی‌سیلوکسان و آکریلونیتریل‌بوتادین پیروی می‌نماید.